وب‌سايت رسمی محمدرضا آل‌ابراهيم پ‍ژوهشگر و نويسنده
نوشته های مشابه
دعاها و نفرین ها در هر قوم و آئینی بوده و هست. در شهرستان تاریخی و فرهنگی استهبان نیز دعاها و نفرین ها در فرهنگ عامه مردم این دیار مرسوم است. برخی دعاها و نفرین ها مشترک میان سایر اقوام و رایج در میان تمامی مردم فارس و بلکه ایران است؛ اما محدودی از این ادعیه (دعاها) و نفرین ها مخصوص مردم شهری مثل استهبان فارس است. استاد محمدرضا آل ابراهیم طی پژوهش و تألیفی ارزنده، به جمع آوری آن‌ها پرداخته است:
دعاهای مردم استهبان
– الهی اُو پوی تختُم بخوری یعنی الهی آب پای تخت مرده‌شورخونم بخوری. به این معنا که من زودتر از تو بمیرم یا طاقت مردن تو رو ندارم.
– الهی پیشونیت سفید شه یعنی الهی که بختت باز بشود (به دختری می گویند که در آستانه ازدواج است)
– الهی دَس بکنی تو خاکشیر بَرَت بشه زر (الهی که دستت را پر از خاکشیر کنی، خاکشیر برای تو تبدیل به طلا شود)
– الهی که گِرِند اَکارت وازشه (الهی که گره از کارت باز شود)
– الهی موسفید قاب زانوت در بیاد (یعنی عمر زیاد کنی)
– الهی همی دنیا پرس ازت کنن (یعنی که مشهور در دنیا بشی)
– الهی یَی نونی وردوری صدتاش ورودوری (الهی که یک نان بگذاری و درعوض صد نان برداری)
– اوت سرد باشه و نونت گرم باشه (یعنی عمر عزیز کنی و همه چیزت بر وفق مرادت باشد)
– خدا جونی ای بچو بری مَنُش بذار (یعنی که ای خدا جان این بچه را برای من نگه دار)
– خوش تو دلُت (یعنی دلت خوشحال بشود)
– دختر الوی سوز بخت شی (دختر الهی که سبز بخت بشوی)
– شالّا باشی (ان‌شاء الله که زنده باشی)
– ماطل نشی (درمانده وگرفتار نشوی)
– مراوِش خودت (مبارک خودت باشد)
– مراوش عَغدُت (مبارک باد. عقد و عروسی خودت باشد)
– مُشالا نمک شو، مُشالا گِل سرشور
– نه خَسِّی (خسته نباشی)
– یُردُت بار آهو
نفرین های مردم استهبان:
– الوی اجل بیات تُرُت (الهی که اجل به سراغت بیاید)
– اسمت سنگ کنده بشه (اسمت روی سنگ مزار
کنده بشود)
– اَهَم واشی (از هم متلاشی شوی)
– ابرفرض بزنه کشک کَلَدت (حضرت ابوالفضل بزنه بالاترین نقطه سرت)
– آق جواب بشی (عاق والدین بشوی)
– الهی او از حوضتو نخوری (الهی که آب از حوضتان نخوری؛ یعنی بمیری)
– الهی نونت بار مورچه شه (یعنی روزیت کم شه)
– الهی نون بدون، او بدو، پشت سرش تو بدو
– الهی او سیات ببره (الهی که آب سیاه ببردت)
– الهی او مردگیتو بیارن (الهی آب مرده شور خونه روی تو بریزند)
– الهی میون باد و بارون زُیمونت بگیره
– الهی بغولی (بابا غوری بزنی)/ الهی فرورم بگیری (الهی گلو درد بگیری/ درد ورم گلو بگیری)
– الهی بری باد سیاه، باد فنا/ الهی خدا سر شوم تُوت بده، دم صوب مرگ (سرشب به تو تب دهد و نزدیک صبح مرگ)
– الهی بری دسّس بوآی بوآت (الهی که بروی سراغ دست بابای بابات- بمیری)
– الهی بشی کرم خاکی/ الهی پیکول (لکه چشم) بزنی/ الهی جگرت کُت کُت بشه (سوراخ شود)
– الهی پابُر بشی/ الهی تش واویلا بزنه تو گلوت/ حضرت عباس رو گوکُت بزنه (توی کمتر بزند)
– الهی پا خشکک بگیری/ الهی تش بی دود بگیری/ الهی تیرش تیرش بشی (یعنی تکه تکه بشوی)
– الهی پرمرگ بغل بگیری/ الهی تو مجله سیاه بشینی/ الهی حوض بفتی (در حوض آب خفه بشی)
– الهی خوتت تُبره اسب بشود/ الهی دگه وارس نکنی (الهی دیگه فرصت نکنی) و…
